Artikel
27 maart 2024
Hallo Martins, het is een genoegen je weer te zien. Vandaag willen we een beetje praktisch worden en bespreken hoe je een financiële analyse uitvoert van crowdlending-projecten.
OK. Laten we beginnen met het belangrijkste doel van financiële analyse voor een leenproject - de beschikbaarheid van kasstromen om de lening en rente terug te betalen. In de praktijk zal dit zich richten op een financiële prestatie-indicator genaamd EBITDA of winst voor rente, belasting, afschrijvingen en amortisatie (voor vastgoedoperaties is een vergelijkbare indicator 'Netto operationeel inkomen' of NOI). EBITDA is een vereenvoudigde indicator voor 'cash' inkomsten gegenereerd door de lener.
Er is nog een andere belangrijke kwestie om te overwegen als onderdeel van onze analyse - hebben we het over een afzonderlijk project of een bedrijfsoperatie. Voor een enkel project, dat vaak georganiseerd is in een aparte juridische entiteit, is schuldaansprakelijkheid meestal beperkt tot de activa van deze juridische entiteit en heeft het geen zin om andere delen van een bedrijfsgroep te analyseren, tenzij er garanties zijn die dit project verbinden met een bredere groep. Voor projecten is er ook geen geschiedenis, alleen prognoses. De analyse zou zich dus richten op aannames die gebruikt worden binnen de prognose om te begrijpen of we denken dat toekomstige doelen haalbaar zijn.
Voor een bedrijfsactiviteit zou de financiële analyse zowel de historische prestaties als de toekomstige vooruitzichten moeten omvatten, aangezien deze verschillend kunnen zijn. Ons doel zou zijn om te begrijpen wat het niveau van de reguliere cash earnings (EBITDA) was gedurende de afgelopen 3-4 jaar en welk niveau we kunnen verwachten gedurende de looptijd van de lening.
En we moeten de cash earnings analyseren in de context van de financiële positie van het bedrijf, omdat het winstniveau op zichzelf niet volledig duidelijk maakt of het bedrijf in staat zal zijn om zijn lening met redelijke zekerheid terug te betalen.
Financiële analisten werken eigenlijk als kristallen bollen die de toekomst proberen te voorspellen. Maar moeten we alle posities en alle correlaties analyseren?
Natuurlijk niet. Banken gebruiken meestal ongeveer 3-5 ratio's om zogenaamde aanvaardbare risicocriteria te definiëren die een voorwaarde zijn om een lening aan te vragen en zullen deze gebruiken als vereisten om geld te blijven lenen.
Je moet dus op zijn minst hetzelfde doen.
Welke ratio's moeten we gebruiken en hoe kunnen we ze berekenen?
Ik zou zeggen dat er twee belangrijke ratio's zijn om te gebruiken bij het beoordelen van een leenopportuniteit.
De eerste is Schuld/EBITDA-ratio. Zoals de naam al zegt, is dit een verhouding tussen de totale schuld (rentedragende verplichtingen waaronder leningen, rekening-courantkredieten, financiële lease en andere kredietfaciliteiten) en de EBITDA. Het is belangrijk omdat het laat zien hoe groot de schuldenlast van het bedrijf is of zal zijn (na ontvangst van de nieuwe lening) en of de kasinkomsten voldoende zullen zijn om de schulden af te betalen.
Er is altijd de vraag hoeveel te veel is in het geval van een schuldenlast. En er is geen eenduidig antwoord. De gezonde verhouding verschilt per sector. Voor vastgoed- en kapitaalintensieve infrastructuurbedrijven zou een ratio rond de 10 normaal zijn, maar voor de meeste bedrijven ligt het gezonde niveau tussen de 3 en 5.
De tweede ratio is de Debt Service Coverage Ratio die de relatie weergeeft tussen de reguliere aflossing van de schuld, rentebetalingen en EBITDA (in feite EBITDA gedeeld door de hoofdsom plus rente). Gewoonlijk wordt deze ratio berekend op een basis van 12 maanden om te zien hoe goed het bedrijf zijn schuldendienstbetalingen kan garanderen. Het minimumniveau voor deze ratio zou rond de 1,2 liggen. Daaronder lijken schuldendienstbetalingen kwetsbaar voor negatieve afwijkingen in winstniveaus.
De andere twee ratio's die ook in overweging moeten worden genomen zijn de vermogensratio en de current ratio.
De vermogensratio wordt berekend als Eigen vermogen gedeeld door Totale activa en laat zien hoeveel financiering (of risico) in het bedrijf wordt gedragen door de eigenaren. Vanuit het oogpunt van een kredietverstrekker laat het ook het niveau van de veiligheidsbuffer zien voor het geval de schuld moet worden terugverdiend door de activa te verkopen (aangezien de verkoopwaarde bijna altijd lager is dan de waarde op de balans). Dus hoe hoger de ratio, hoe veiliger het bedrijf is voor een geldschieter. En omgekeerd ziet een vermogensratio van minder dan 15-20% er kwetsbaar uit.
Tot slot is het de moeite waard om de Current Ratio te controleren, die wordt berekend als Current Assets (voorraad, handelsvorderingen, contanten) gedeeld door Current Liabilities (handelsschulden en hoofdsombetalingen van schulden binnen de komende 12 maanden), omdat dit laat zien in hoeverre het bedrijf in staat is om binnen de komende 12 maanden aan zijn betalingsverplichtingen te voldoen en dus of het bedrijf op korte termijn solvabel is.
Is het echt zo eenvoudig als het klinkt - gewoon een paar getallen berekenen en je hebt een duidelijk beeld?
Helaas niet echt. Hoewel de berekening van de ratio's zelf niet moeilijk is, moet je weten of de gegevens die hiervoor worden gebruikt goed genoeg zijn.
Ten eerste, of de jaarrekeningen die als informatiebron worden gebruikt, zijn gecontroleerd. Niet-gecontroleerde jaarrekeningen zullen duidelijk minder betrouwbaar zijn dan gecontroleerde.
Ten tweede is het, zoals eerder genoemd, belangrijk om over een periode van 3-4 jaar te kijken om te zien of de winstniveaus en financiële positie consistent zijn. We moeten ook rekening houden met prognoses van het management (als die worden gegeven) om te begrijpen of de historische prestaties zich waarschijnlijk zullen herhalen of in de toekomst beter of slechter zullen zijn.
Tot slot wil je misschien je eigen mening hebben over de kwaliteit van de activa en de winst die het management rapporteert, bijvoorbeeld - handelsvorderingen kunnen moeilijk te innen zijn of voorraden moeilijk te verkopen (wat kan lijken op hoge saldi in vergelijking met het niveau van de omzet), winsten kunnen worden gestimuleerd door overheidssubsidies (zeer typisch in 2020 en 2021 als gevolg van steunprogramma's van de overheid). Dit vereist wat graafwerk in de informatie die het management verstrekt in de jaarrekening en de accountantsverklaringen over deze jaarrekening kunnen ook belangrijke onzekerheden (lees 'risico's') voor het bedrijf aan het licht brengen.
Ik zou zeggen dat het enige oefening vergt om vaardigheden op dit gebied op te bouwen, maar hoe meer je oefent, hoe meer financiële rapporten je zullen vertellen.
De nieuwe EU-eisen vereisen ook dat platforms hun eigen kredietrisicoanalyse hebben en hun resultaten delen met de beleggers. Sommige platforms hebben hun eigen risicoscores en publiceren deze samen met de projectaanbieding, maar ik kan niet zeggen dat deze ratings altijd transparant en nuttig zijn voor de besluitvorming.
Het is erg nuttig en ik denk dat elk platform dergelijke informatie moet verstrekken aan beleggers. Geef onze lezers nog een laatste advies.
Je moet het risico dat je neemt begrijpen, maar het is de taak van het platform om je te voorzien van gedetailleerde informatie. Aarzel daarom niet om platforms te vragen om je hun kredietrisicoanalyse en de conclusies te geven.
Hartelijk dank Martins! Het is zeer waardevolle informatie voor zowel beleggers om te begrijpen hoe ze financiële risico's van projecten kunnen evalueren als voor platforms om te begrijpen welke gegevens ze moeten verstrekken zodat beleggers beslissingen kunnen nemen.